Eιδικότερες δράσεις

Η συμβολή της εκπαίδευσης στην αντιμετώπιση και καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού είναι σπουδαία [1]. Υπάρχει αυξανόμενη ζήτηση στην αγορά εργασίας για νέες ικανότητες και υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης, τάση η οποία μπορεί να δημιουργήσει νέες εργασιακές ευκαιρίες αλλά και εμπόδια σε όσους δεν έχουν αυτές τις ικανότητες/γνώσεις [4]. Οι προσπάθειες επικεντρώνονται στη διασφάλιση υψηλής ποιότητας εκπαίδευσης σε όλα τα σχολεία, στην καταπολέμηση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου, στη βελτίωση της πρόσβασης στην εκπαίδευση για συγκεκριμένες ομάδες και στην εισαγωγή μέτρων για την επικύρωση προηγούμενης μάθησης [1]. Περισσότερο στοχευμένες δράσεις είναι [13]:

  • Η προώθηση της συμμετοχής των παιδιών των μεταναστών στους παιδικούς σταθμούς και στα νηπιαγωγεία.
  • Η μείωση του πλήθους των μαθητών ανά τάξη.
  • Η επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης στα 16 χρόνια.
  • Η βελτίωση της τεχνικής εκπαίδευσης με στενότερη συνεργασία με επιχειρήσεις.

Επίσης, προωθείται η ηλεκτρονική ενσωμάτωση (e-Inclusion) με δράσεις όπως [4]:

  • Η παροχή εκπαίδευσης στις ΤΠΕ στους ανέργους.
  • Η δημιουργία διαδικτυακών υπηρεσιών για την εύκολη πρόσβαση μέσω μιας πύλης σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες.
  • Η προώθηση internet café για τη διευκόλυνση πρόσβασης στο διαδίκτυο από ανθρώπους που δεν έχουν γνώσεις στις ΤΠΕ, ενώ ταυτόχρονα τα internet café είναι κέντρα εκμάθησης ΤΠΕ και είναι ανοικτά σε όλους.

Για την αντιμετώπιση της έλλειψης ισότητας στην υγεία μεταξύ διαφορετικών κοινωνικοοικονομικών ομάδων εφαρμόζονται πολιτικές για την πρόληψη και την προώθηση της υγείας και την κινητοποίηση ενός εύρους υπηρεσιών που περιλαμβάνουν τα πεδία της εκπαίδευσης, της στέγασης και της εργασίας. Οι πολιτικές αυτές προσανατολίζονται κυρίως:

  • Στη βελτίωση της προληπτικής φροντίδας.
  • Στην απομάκρυνση των εμποδίων πρόσβασης στο σύστημα υγείας.
  • Στην εξασφάλιση καθολικής πρόσβασης σε υψηλής ποιότητας και οικονομικά προσιτής νοσοκομειακής φροντίδας.

Αναγνωρίστηκε ότι οι καμπάνιες πρόληψης σε θέματα υγείας θα μπορούσαν να είναι περισσότερο αποτελεσματικές αν ήταν πιο στοχευμένες και σε τοπικό επίπεδο. Ωστόσο, παρατηρήθηκε ότι η πρόληψη σε θέματα υγείας λαμβάνει σχετικά μικρό μέρος από τις δαπάνες σε σχέση με τους στόχους που υποτίθεται ότι πρέπει να επιτευχθούν [1].

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας αρκετά κράτη μέλη έλαβαν διάφορα μέτρα όπως [1, 13]:

  • Αναδιάρθρωση και βελτίωση των υπηρεσιών εύρεσης εργασίας, εστιάζοντας ταυτόχρονα στις ευάλωτες ομάδες.
  • Προσαρμογή του εκπαιδευτικού συστήματος στις ανάγκες της αγοράς.
  • Παροχή προγραμμάτων δια βίου εκπαίδευσης στους ανθρώπους που δεν εργάζονται καλύπτοντας βασικές γνώσεις, όπως η ανάγνωση, η γραφή και η αριθμητική.
  • Παροχή εκπαιδευτικών προγραμμάτων που στοχεύουν στους μακράς διαρκείας άνεργους νέους που δεν διαθέτουν επαγγελματικά πιστοποιητικά.
  • Εφαρμογή μέτρων που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων των ανέργων.
  • Προώθηση δημιουργίας μικρών επιχειρήσεων.
  • Υποστήριξη των ατόμων που εργάζονται ή στήριξη της ταχείας επανένταξης στην αγορά εργασίας.

 

Η αντιμετώπιση του οικονομικού αποκλεισμού είναι ζωτικής σημασίας για οποιαδήποτε στρατηγική εναντίον της φτώχειας και αποτελεί προαπαιτούμενο για την εξασφάλιση στέγης. Οι πολιτικές που εφαρμόζονται περιλαμβάνουν τη συμβουλευτική για τα χρέη (π.χ. έγκαιρη πρόβλεψη, υπερχρέωση) και την παροχή μικρής πίστωσης σε ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση στην πιστοληπτική αγορά [1].

Η έλλειψη στέγης αντιμετωπίζεται με αυξημένη παροχή κατοικιών και με πολυδιάστατες στρατηγικές έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι διαφορετικές εκδηλώσεις του προβλήματος. Η προώθηση οικονομικής ενσωμάτωσης είναι αποφασιστική για την πρόληψη του προβλήματος της έλλειψης στέγης, ενώ υποστήριξη και συμβουλές πρέπει να δοθούν στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν έξωση ή ανάκτηση [1].


 

Η εναρμόνιση της εργασιακής και της οικογενειακής ζωής συμβάλλει στην αύξηση της κοινωνικής ενσωμάτωσης, ενώ ταυτόχρονα μειώνει τον κίνδυνο της φτώχειας στα παιδιά [13]. Τα κράτη-μέλη έλαβαν διάφορα μέτρα όπως [12, 13]:

  • Αύξηση των γονικών προνομίων.
  • Επέκταση της άδειας μετ' ή χωρίς αποδοχές λόγω μητρότητας.
  • Βελτίωση της πρόνοιας για τα παιδιά και υποστήριξη των γονέων για τα έξοδα φροντίδας των παιδιών.
  • Προώθηση μέτρων σχετικά με την τηλεεργασία που επιτρέπει στους γονείς με παιδιά να δουλεύουν από το σπίτι.

 

Συμφωνείτε με αυτή την άποψη?


Αυτή η οικογένεια αποκλείεται να είναι φτωχή! Τα παιδιά τους έχουν πάντα καινούργια παπούτσια/ρούχα/παιχνίδια!

Σωστό Λάθος
Η πρόσβαση και η συμμετοχή στις πολιτιστικές δραστηριότητες είναι βασικό κομμάτι της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η συμμετοχή στις πολιτιστικές δραστηριότητες είναι σημαντική για την ταυτότητα του ατόμου και για την ενθάρρυνση και παρακίνηση της δημιουργικότητας, της έκφρασης και της αυτοεκτίμησης. Επομένως, η συμμετοχή στις τέχνες και σε δημιουργικές δραστηριότητες είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για την ενεργοποίηση και την ενσωμάτωση των ατόμων και των ομάδων που είναι μακριά από την αγορά εργασίας και που έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά συμμετοχής στην κοινωνία [4].

Εικονίδιο ηΔραστηριότητας Θέλω να λάβω ενεργά μέρος στον αγώνα κατά της φτώχειας...
αλλά ούτε και μου περισσεύουν χρήματα για να κάνω δωρεές! Υπάρχει άλλος τρόπος;

Εικονίδιο ηΔραστηριότητας Συμπέρασμα
Δεν υπάρχει ούτε εύκολη ούτε προφανής λύση που θα θέσει τέλος στο πρόβλημα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Τα προβλήματα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού είναι εκτεταμένα σε όλα τα κράτη-μέλη και συχνά οι αριθμοί καλύπτουν τις πραγματικές ιστορίες των ανθρώπων που παλεύουν με τα καθημερινά προβλήματα για να δημιουργήσουν μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους και για την οικογένειά τους [2].

Εικονίδιο ηΔραστηριότητας Ερώτησης Ερώτηση πολλαπλής επιλογής
Ποια μέτρα πιστεύετε ότι πρέπει να λάβουν οι κυβερνήσεις για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ξεφύγουν από τη φτώχεια;
  
Να προσφέρουν περισσότερες ευκαιρίες για εργασία.
Να προσφέρουν εκπαίδευση.

Να τους βοηθήσουν στο να αποκτήσουν αξιοπρεπή και οικονομικά προσιτή κατοικία.

Να τους παρέχουν επαρκή προνόμια/επιδόματα.